Ραφαέλλα Άννα Μπούχλα /Rafaella Anna Mpouhla

                         ΟΝΕΙΡΟΠΛΑΣΤΗΣ Ακροβατώ στο όνειρο όπως ακριβώς μου το περιέγραψες μια νύχτα εσύ. Μια νύχτα όπου τα αστέρια σαν στάχινες νιφάδες στην έρημη ακρόαση τις ψυχής μας, ξεπηδούσαν ένα, ένα  μέσα από την φαντασία μας και εξοστράκιζαν κάθε σκέψεις πραγματικότητας που μας έκανε να δειλιάζουμε. Το φεγγάρι είπες είχε βουτήξει στα άδυτα των αισθήσεων μας από τον ομιχλιασμένο σκοτεινό πλέον ουρανό και είχε διαιρεθεί  σε χιλιάδες κομμάτια τριγύρω μας. Μα μέσα στα συντρίμμια εσύ δεν έψαχνες το χαμένο του φως. Δεν κυνηγούσες την απατηλή παρελθοντική λάμψη του. Δεν αναζητούσες στον απόηχο  την δόξα της ξεχασμένης του υπεροχής. Αλλά την φράση που κέντριζε και βουβά επισκίαζε την θωριά της λογικής σου. Αποζητούσες μέσα στα αφημένα χνάρια, στα αμετρητα απομεινάρια του την ουσία του ακατόρθωτου. Του αδύνατου που μπρος σου είχε γίνει  εγωκεντρικά απλόχερα δυνατό. Σήκωσες ένα κομμάτι του και η σιωπηλή αποδοχή της ολοκλήρωσης δεν σε κάλυψε, Δεν σε γέμισε με ικανοποίηση.

                  👑ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΤΙΚΟ👑 Χέρια γυμνά, Με πόση ανθρωπιά να τα ντύσεις? Βλέμματα αδειανά μα με πόσα τοπία αγάπης να τα ζωγραφίσεις? Είναι αυτών  που ζουν στα σκοτεινά.. Λόγια στυγνά,  Δίχως γιατί,πως και ποιος να τα ακούσει. Μα η ίδια η σιωπή τα κυβερνά, Είναι για αυτούς που δεν περιμένεις να συναντήσεις... Όνειρα φωτιά, Αποκαίδια απο στάχτες και αναμνήσεις. Μα η ίδια η φλογα τα ξεδιψά, Είναι  απο εκείνων που με πάθος  θα τα εκτιμήσεις.. Πράξεις σε όλα ερωτικά, Ανεπιφύλακτα, επώδυνα, μα όλα ζωντανά. Μα ο ίδιος ο χρόνος μπορεί να τα κρίνει, Είναι  απο εκείνους που μιλούν στα σιωπηλά και κανείς τα βήματα δεν μπορεί να συγκρίνει.. Και είναι το πάντα μια σκιά.. Πίσω από τον έρωτα θα το γνωρίσεις.. Μια εξιλέωση που στα χαλινάρια της κρατά όλου του κόσμου τους τις απαντήσεις.. Είναι εκείνοι που σαν τρελοί μες την βροχή, χορό θα στήσουν για να  ακολουθήσεις.. Και θα γελούν πάντοτε δυνατά, τα δάκρυα τους να μην ακούσεις. Είναι αυτοί που ρίσκαράν πολλ