"ΑΚΛΟΝΗΤΟ"
Σαν αναμμένο σταχύ στην φωτιά σου κινούμαι δες
και η ελευθερία φαντάζει σαν μια ανόμοια φυλακή.
Αλυσοδεμένες οι ανάσες σαν πυρκαγιές
Μα αν ξεμυτίσουν το κορμί μου θα καεί...
Μέσα σου τρύπια αναμετριέμαι και δειλά,
καθώς ο χρόνος σαν παρωπίδα στο μυαλό μου..
Βάζει τους όρους και γελά ειρωνικά,
και εκτιμά με δάκρυα τον συνειρμό μου.
Πέτρινες, αλύγιστες και ξένες οι στιγμές
σαν περασμένες νοσταλγίες ενάντια στον πόνο..
Κρατούν στις στάχτες μας αθέμιτες σιωπές
από τις φωνές που δεν ακούστηκαν στον χρόνο.
Παντοτινά μα και ποτέ το γέλιο σου στοιχίζει ολόκληρη ευτυχία...
Είσαι εδώ εσύ και εγώ πια πουθενά..
Λόγια που έμειναν μη έχοντας σημασία..!
Ραφαέλλα Α. Μπούχλα
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
πες μου τι σκέφτεσαι