ΑΠΟΡΘΗΤΑ ΚΑΙ ΑΘΟΡΥΒΑ








Απόρθητα  όπως τα φυλακισμένα νερά στις ακτές των σφραγισμένων ουρανών…
Αθόρυβα όπως η έκσταση των αστεριών λίγο πριν χαθούν στο ντελίριο της κορύφωσης τους..
Απόρθητα και αθόρυβα σαν τα φουρτουνιασμένα κύματα που μέσα σου κρύβουν δαίμονες και αγγέλους με σπασμένα φτερά και ναυαγισμένα όνειρα.
Απόψε όμως  όλα παίρνουν υπόσταση, χρώμα και φως, με το σκοτάδι να διαλύεται και να γίνεται αστερόσκονη σε ένα σύμπαν που θαρρείς ότι είναι  αδιανόητο να πλεύσεις στα λημέρια του….
Και όλα απόψε φορουν ξανα και σχήμα, σκαρφαλώνοντας σαν οράματα στην φαντασία του κάθε ταξιδευτή που αγαπά να φεύγει νοητα για άλλους κόσμους,  πάντα απόρθητα και αθόρυβα.
Σαν τα παραδομένα κάστρα, σαν τους ατελείωτους πολέμους, σαν όλα τα χαμένα λάφυρα, όλες εκείνες τις ανούσιες και ακούσιες  νίκες, που ζήλεψαν την ήττες τους.
Σαν την μορφή σου.
Εκείνη που κάθε φορά ερωτεύομαι..
Σαν ένα βότσαλο παρατημένο στην αμμώδης αυτοκρατορία μια θάλασσας που διψά να το ισοπεδώσει και να το γευτεί στον βυθό της.
Σαν το γκρίζο ουρανό που ετοιμάζει την καταστροφή που όμοια μοιάζει να ακμάζει μέσα σου ξανα και ξανα...
Καλπασε απορθητα και αθορυβα..
Οπως το βλέμμα σου, σκοτεινό φευγάτο μα τόσο ερωτευσιμο, που δικαίως αντανακλά στο χάραμα, όντας  μια άλλη μικρή ανατολή προετοιμαζόμενη  να δώσει το δικό της φινάλε.
Μα την λατρεύω αυτήν την μάχη, αυτή την αγριεμενη σου γαληνη.
Απόρθητη και αθόρυβη.
Είναι λες και  ζωγραφίζω στον καμβά της ζωής μικρές χρυσές αλλοτε στυγνες και αλλοτε τρυφερες  πινελιές, απομεινάρια από τοπία, λες και φωτογραφίζω την κάθε μαγεία με εικόνες,  με απτά αγγίγματα.
Και ταξιδεύω, για άλλη μια φορά σε κόσμους για να σε ανταμώσω, με εκκωφαντικές ισοπεδωμένες  σιωπές να σε απαλύνω, εκεί που όλα φαίνονται να είναι αληθινά, εκεί που πολλοί ζήλεψαν να πάνε.
Ελευθεροι στην ευτυχία..
Ανοιξε τα πανια σου, και σαλπαρε...
Στο είχα πει.
Ψιθυριστά.
Είναι μικρός ο κόσμος έξω και μέγας μέσα μας.
Και όσο απόρθητο είναι το μεγαλείο εκεί, άλλο τόσο αθόρυβα μεγαλειώδες  βασιλεύει βαθιά μας.
Στο είχα ψιθυρίσει.... ψιθυρίσει….το θυμάσαι;


Ραφαέλλα Ά. Μπούχλα

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο