"ΡΩΓΜΕΣ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ" Ραφαελλα Α.Μπουχλα / Maximos Varotti

                  £ ΡΩΓΜΕΣ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ £

Με κοιτάς..
Και  μέσα από τα μάτια σου η ανατολή μου υπέρλαμπρη  θα λάμψει…
Σε χαζεύω.. όπως πρώτα..
Ρωγμές στο σκοτάδι μας παρασέρνουν μακριά..
 Μα μην ξεχνάς πως τα δάκρυα λειψά θα στεγνώσουν στα μαγουλά μου και θα γίνουν φως που θα αγγίξει τα χείλη σου…
Σε ονειρεύομαι σε έναν κόσμο παραμυθένιο, όπου οι ίδιες οι ρωγμές θα επαναφέρουν τις ακτίνες του ήλιου που κάπου τις χάσαμε…
Σε κοιτώ και αφήνομαι  στα λόγια σου..
Στα κάστρα που χτίζει η απεραντοσύνη της ψυχής σου..
Και κάπου παίρνω θάρρος και τα πιο βαθια μου μυστικα σου εκμυστηρευομαι και σου μιλω..
Για τους έκπτωτους ιππότες που ξέμειναν εδώ..
Για τις  πριγκίπισσες που ξέχασαν να πιστέψουν στα παραμύθια …
 Θα σου πω κάποτε ένα και εγώ παραμύθι,  πριν η πραγματικότητα επαναφέρει τις ρωγμές από το σκοτάδι που μας κυβερνούν…
Μέχρι το χάραμα σαν παιδί θα στο ψιθυρίζω….μόνο μην το ξεχάσεις…
Και γράψε εσύ το τέλος  του ή κάντο και πάλι αρχή….
Όμως άσε με απόψε να χτίσω στις  σκοτεινές μας ρωγμές ένα κάστρο, 
να πλάσω έναν ιππότη, 
να γεννήσω μια πριγκίπισσα για εκείνο το παραμύθι που θα ακούσεις…
Και πίστεψε με...
Κρυφά θα σε πιστεψω και εγώ...
Και να θυμάσαι αυτο το παραμύθι, θα έιναι μες στο ψέμα η αλήθεια μας...

E ricordate questa favola, la nostra verita ci giace...


Ραφαέλλα Α.Μπούχλα/ Maximos Varotti